Op de grens van het universum.

Na jaren van afwezigheid kom ik toch nog maar eens terug met mijn ideeën over de werkelijkheid, de grens van het universum en de stelling dat de lichtsnelheid absoluut geen snelheid is. Kort door de bocht wil ik de volgende stellingen poneren en zal deze dan ook zo goed als ik kan verdedigen.

1. Het heden is de grens van het universum vanuit waar tijd en ruimte verder gaan. We bevinden ons op de grens van het universum.
2. Massa genereert tijd en ruimte.
3. Zwaartekracht wordt gegenereerd door massa en is indirect een kracht die ontstaat door de afwezigheid van toekomstige tijd en ruimte.
4. De lichtsnelheid is het nulpunt van tijd en beweging. Voor licht bestaat er geen tijd en ruimte.

De eerste stelling is misschien de eenvoudigste om voor te stellen en kan ik goed verdedigen. Vanuit mijn eigen heden ben ik immers in staat om voor mijn eigen toekomst te zorgen. Nu heb ik natuurlijk met tal van factoren rekening te houden, maar als ik nu besluit om een boterham te gaan maken dan is de kans dat ik deze boterham werkelijkheid maak best groot. En zo creëren we allemaal continue een soort van eigen werkelijkheid door keuzes te maken. Dat wat we absoluut niet zullen doen wordt geen werkelijkheid en wat we wel doen behoord tot het verleden zodra het gedaan is.

Dit alles lijkt misschien filosofie, maar het is daadwerkelijk een hardnekkige waarheid. Voor mij vormt dit de grens tussen wat was en wat komt, het absolute heden waarin ik bepaal ( en een ander ook ) maakt het heden de grens tussen wat is en wat komt. Tot zover even hier. Ben benieuwd naar m’n lezers.

De eenvoudige logica achter de Hubble constante die men niet ziet..

Welkom op de grens van de realiteit..

Alle sterrenstelsels verwijderen zich t.o.v. elkaar met een steeds grotere snelheid. Er zit echter wel een “maar’ bij deze versnelling want de snelheid t.o.v. de sterrenstelsels neemt voor allemaal met een gelijke versnelling toe in combinatie met afstand.  Deze versnelling drukt men uit in km/s/Mpc. Dat klinkt misschien een beetje ingewikkeld maar dat is het absoluut niet! Dit principe gaat namelijk ook op voor druppels water die naar beneden lekken vanaf ieder willekeurig dak en ik zal dat even toelichten.

Stel dat we een emmer water plaatsen op een bepaalde hoogte, laten we voor het gemak een gebouw nemen met een hoogte van nagenoeg een kilometer, da’s flink maar het maakt het allemaal iets eenvoudiger om je de Hubble constante voor te kunnen stellen. Vanuit die emmer water druppelt er na iedere seconde een druppel water naar beneden, deze druppel ondergaat dan een versnelling van zo’n 10m/s2.

Na nog een…

View original post 217 woorden meer

De werkelijke grens van het universum bevindt zich in het heden..

Je zou het niet zeggen, maar ons universum wordt steeds kleiner. Daar waar we vroeger nog wel eens over de open vlakte staarde of op ontdekkingsreis gingen om nieuwe werelden te ontdekken kijken we nu vaak niet verder dan het scherm van ons mobiele telefoontje. De nieuwe wereld van vandaag is Google, Bing of een andere zoekmachine. Filmde we ooit de omgeving en legde deze vast op de gevoelige plaat, vandaag filmen we onszelf en zetten we onszelf middels de selfiestick steevast in het midden. Het gaat erom waar jij bent, en niet om waar je bent. 

Zou ons ego uiteindelijk zo groot worden dat we onszelf uiteindelijk weer in het middelpunt van het universum zetten? Dat klinkt misschien erg “egocentrisch”, dat is het ook, maar vergelijk onszelf maar met stipjes op het oppervlak van een bal. Welk stipje op het oppervlak van een bal is exact in het midden van het oppervlak? Nee, ik bedoel dan niet het middelpunt in de bal maar puur het oppervlak aan de buitenzijde van de bal. 

Zo’n punt op het oppervlak is dan wellicht op zichzelf het middelpunt van het oppervlak van de bal, maar vervolgens kan de stip naast deze punt exact hetzelfde beweren. elk punte aan de buitenzijde van de bal is het centrum van het oppervlak en ligt ook altijd exact even ver van het centrum van de bal. Goed, de bal is dan exact rond.

De grens van ons universum zit verscholen in onszelf waar fictie en werkelijkheid elkaar raken. En dat klinkt vreemder dan dat het is. We hebben een wereld waarin we “nu” bestaan en een wereld waarin we straks bestaan. Straks kan zijn over een enkele seconde maar “straks” kan ook over een langere tijd zijn, bijvoorbeeld een maand of een jaar. En om de echte wereld van de fictieve te scheiden kun je zeggen dat “nu” echt is en dat de wereld en werkelijkheid van over een jaar slechts fictie is. We kunnen er nu over dromen maar in materiële zin bestaat de toekomst nog niet. We zijn daar pas als het zo laat is. En deze zin verteld u precies aar de grens van het universum gevonden kan worden. De grens van het universum is de tijd en wel “nu”. 

“Voor” en “na” het heden bestaan 2 fictieve werelden. De wereld van het verleden en de wereld van wat ons toekomt. Deze werelden bestaan slechts in gedachte en vertellen ons wat geweest zou zijn en wat wellicht gaat komen. En precies daar tussenin zit U, verscholen in het nu. 

Fysici menen bewijs op het spoor te zijn voor exorbitante hologramtheorie – Wetenschap & Gezondheid – VK

Fysici menen bewijs op het spoor te zijn voor exorbitante hologramtheorie – Wetenschap & Gezondheid – VK.

Uber; überhaupt geen kans van slagen..

Uber; überhaupt geen kans van slagen

‘Uber legt bom onder taximarkt’ kopte de krant van wakker Nederland op woensdag 30 juli j.l.. Via de Uber-app kunnen particulieren hun auto voortaan eenvoudig als taxi inzetten. Via Uber ontvangen zij dan een vergoeding voor hun diensten.

Volgens de directeur van Uber is het op deze wijze verrichten van taxivervoer legaal omdat de wet het niet letterlijk verbiedt. Hij verwacht dan ook niet dat de Uber-chauffeurs beboet zullen worden. Een waarschuwing voor degene die de ambitie hebben om Uber-chauffeur te worden is echter op zijn plaats.

De Wet personenvervoer 2000 definieert taxivervoer als ‘personenvervoer per auto tegen betaling, niet zijnde openbaar vervoer’. In diezelfde wet staat dat het verboden is taxivervoer te verrichten zonder daartoe strekkende vergunning.

Waarom de Uber-chauffeur die in zijn auto, tegen betaling, een ander vervoert geen taxivervoer zou verrichten (zoals Uber stelt) is dan ook niet direct duidelijk. Openbaar vervoer is het in ieder geval niet, nu daarvoor een dienstregeling is vereist en Uber op afroep werkt. Wellicht ziet Uber zichzelf als de vervoerder en de particuliere chauffeur slechts als werktuig, waardoor de particuliere chauffeur in hun optiek geen vergunning nodig heeft. Deze redenering lijkt mij echter gerommel in de marge. De bedoeling van de wetgever bij het opstellen van de taxiregelgeving is volstrekt helder. De wetgever heeft beoogd de markt voor taxiondernemers te reguleren en alleen ondernemers die aan specifieke eisen voldoen toe te laten. Uber tracht deze regelgeving via een (financiële) constructie te omzeilen, maar in de praktijk blijft de Uber-chauffeur de vervoerder. Hij is degene die beslist of, hoe en wanneer hij een rit accepteert of niet. Daar heeft Uber verder geen invloed op. Het enkele feit dat in de wet niet (letterlijk) staat dat de constructie van Uber níet mag, betekent dan ook niet dat het per definitie wél mag. In de geest van de wet (de zogenoemde teleologische interpretatie) is de constructie van Uber mijns inziens dan ook evident niet toegestaan.

Op het ‘snorren’ (rijden zonder vergunning) staat 4.400 euro boete voor een eerste overtreding. Daar komt een last onder dwangsom van 10.000 euro bij. Wordt men voor de tweedemaal aangehouden, dan bedraagt de schade direct 14.400 euro. Deze bedragen lopen bij derde en volgende overtredingen navenant op. Een Uber-chauffeur neemt dan ook een behoorlijk financieel risico. Tegen deze bedragen valt niet op te rijden.

De problematiek reikt echter verder. Immers, zodra er per auto tegen betaling een persoon wordt vervoerd, moet uiteindelijk iemand daar een vergunning voor hebben. Dat is de bedoeling van de wetgever. Deze vergunning dient voor de passagier zichtbaar in de auto aanwezig te zijn. De bestuurder van de auto waarin een persoon tegen betaling wordt vervoerd dient in het bezit te zijn van een geldige chauffeurskaart; een kaart die slechts wordt verleend nadat men het chauffeursdiploma taxi heeft behaald alsmede een geneeskundige verklaring en een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG) heeft overgelegd. In de Uber-constructie wordt aan deze eisen niet voldaan. De Wet personenvervoer 2000 bepaalt dat het ook in dat geval verboden is taxivervoer te verrichten. Ook daarvoor kan wederom (fors) beboet worden.

Tot slot spelen er civielrechtelijke vraagstukken zoals de dekking van de autoverzekering. De gemiddelde personenautoverzekering geeft geen dekking bij bedrijfsmatig gebruik, wat bij een Uber-chauffeur het wel lijkt te zijn. Bij een ongeval kan dit nare consequenties hebben.

Voor de Uber-chauffeurs in spe is een waarschuwing dan ook op zijn plaats. Wat een leuke bijverdienste lijkt kan zomaar uitmonden in een financieel drama. De enige die van deze constructie profiteert is Uber zelf. Het ligt niet in de lijn de verwachting dat Uber uw boete zal voldoen als het fout gaat. Wij adviseren dan ook om het taxivervoer over te laten aan de ‘echte’ taxivervoerders.

bron: https://www.vallenduuk.nl/blog/-uber-uberhaupt-geen-kans-van-slagen

U gaat verder daar waar licht ons verlaat..

Op de uiterste grens van het universum , daar waar tijd en ruimte op houden met bestaan, precies op dat punt bevindt u zich in het universum. De grens tussen wat is geweest en dat wat nog komen gaat, het punt precies tussen verleden en toekomst, op dat punt bevindt u zich in het universum.

Als we naar de sterren kijken dan nemen wij deze waar zoals deze er in het verleden uit hebben gezien, een ster op 5 lichtjaar afstand zien wij zoals deze er 5 jaar geleden uitzag. Op nog grotere afstanden, 10, 20 of 200 lichtjaar afstand zien we de sterren zoals dezer er dan ook 10, 20 of 200 jaar geleden uitzagen.

Des te verder we kijken, des te dieper kijken we terug in de tijd. Ware het niet dat we nooit echt ver kijken maar eigenlijk slechts het hier aanwezige licht sterk uitvergroten.

Zo is het ook mogelijk dat ergens op 14 lichtjaar afstand een marsmannetje ons het jaar 2000 ziet vieren, ook wij hebben onze sporen van het verleden achter ons gelaten in de vorm van zichtbaar licht.

Zodra het over afstanden van lichtjaren gaat beseffen we ons heel goed dat we eigenlijk altijd naar het verleden kijken, wordt de afstand verkleind tot enkele meters dan vergeten we dit. Nauwelijks van belang zegt men dan, totdat je je begint te realiseren dat je eigen besef van het heden, het moment “nu”, welke je tot in lengte van dagen met je mee mag dragen, exact het moment in de ruimte en tijd is waar vandaan ideeën bedacht en gecreëerd worden.

Middels iedere stap die u zet in de ruimte en tijd creëert u telkens weer een nieuw stukje realiteit welke snel zal vervallen tot een lichtflits van dat wat geweest is. Terwijl u verder gaat in de tijd en ruimte laat u het verleden achter u als een spoor van licht. Daar waar u verder gaat en creëert laten fotonen uw acties achter in het verleden.

Het vraagt om een iets ander besef van tijd en ruimte, maar de werkelijke grens van het universum is vandaag. Morgen zal vandaag geschiedenis zijn en zal de toekomst het heden zijn.

Gisteren staat geschreven in het licht, en wat het morgen zal worden schrijft u vandaag. Zo, dat wou ik nog even zeggen vandaag.

Snelheidsverschillen zijn een illusie als je kunt klokkijken.

Ik ga maar weer eens kort door de bocht. De enige absolute snelheid die we kennen in het universum is de lichtsnelheid. Het is natuurlijk gemeten en bewezen dat de lichtsnelheid voor iedereen altijd dezelfde is, maar zijn we niet uit het oog verloren dat je iedere snelheid meet met een klok. En dat ik relatief gezien net zo snel rondjes in het universum draai als dat de wijzers van een klok in de rondte gaan?

Ja u leest het goed. Relatief gezien draai ik net zo snel rond mijn eigen as als dat de seconde wijzer rond een klok draait. Snelheden en richtingen zijn relatief, dus het rondje rond de klok is net zo goed een afgelegde weg in welke richting dan ook.

Het vraagt een beetje inzicht, maar als je kunt klokkijken dan meet je in feite je eigen snelheid door het universum. En wie een constante tijd meet die meet ook een constante snelheid. Het enige wat echt kan veranderen is onze richting t.o.v elkaar. Des te scherper deze hoek is, des te harder vliegen we uit elkaar terwijl we nog steeds dezelfde snelheid hebben.

Vergelijk het maart met meerdere auto’s die allen met 100km/u over de weg rijden maar ieder onder een afzonderlijke hoek rijden t.o.v. elkaar. De absolute snelheid over de weg is dan 100km/u, terwijl de snelheden waarmee de auto’s uit elkaar bewegen kan variëren.

De lichtsnelheid is feitelijk onze eigen snelheid door de ruimtetijd. Waar fotonen achter blijven in het verleden gaan wij verder en creëren onze eigen nieuwe ruimte en tijd voor de toekomst. De werkelijke grens van het universum is vandaag. Heel eenvoudig eigenlijk, maar je moet verdomd goed kijken om het te zien.

 

De vergeten kijkrichting van de natuurkunde..

De lichtsnelheid is 0 en wij bewegen. Dat is wel erg kort door de bocht, maar heel kort samengevat is dat wel mijn theorie. Ik geef toe dat er nog wat drempels op de weg liggen maar zonder wrijving geen glans dus wrijf ik nog even door.

Voor een massa bestaat er eigenlijk niet zoiets als stilstand. Iedere massa is altijd in beweging. wat wij soms als stilstand zien is een relatieve stilstand. Een heel eenvoudig voorbeeld hiervoor is dat u stil achter uw computer zit terwijl de aarde met zo’n 30km/’s rond de Zon draait. En tja, ook die 30km/’s is slechts een relatieve snelheid, ten opzichte een andere massa in het universum hebben we wellicht weer een andere snelheid. Massa is nooit in rust, maar haar richting en snelheid is altijd relatief.

Een ander verhaal geldt voor fotonen. Volgens de huidige inzichten hebben die wel een absolute snelheid is is deze in feite altijd zo’n 300.000km/s.

Dit mag je afronden, tenslotte zijn getallen ook maar relatief. Als voorbeeld;
1 mijl = 1.6km en -273Celsius = 0 Kelvin en 60 secondes = 1 minuut.

1 = 1.6
-273 = 0
60 = 1

Nu is er iets bijzonders aan de hand. Want massa kan nooit in absolute rust zijn en massa kan ook nooit met de snelheid van licht reizen. En dat is een beetje vreemd, want in feite is dat net zoiets als een verhaal vertellen wat nooit begint maar wel heel duidelijk een einde heeft. Probeer je kinderen maar eens met zo’n verhaaltje voor het slapen gaan tevreden te stellen.. Vreemd.. want als de wetenschap hiermee aan komt zetten doen we net alsof dat geniaal is. Ik vrees dat er heel wat wetenschappers lagen te slapen voordat het verhaaltje zou beginnen, en toen ze wakker werden was het net afgelopen. dat het verhaal nooit begonnen was hebben ze gemist.

Als we het verhaal nu zouden beginnen bij de big bang, en dan precies op het moment dat deze beginnen wil, dan is alles en iedereen in rust. Ruimte en tijd bestaan nog niet er is eigenlijk gewoon helemaal niets. We beginnen te tellen bij 0. Er is nog geen seconde verstreken en door niets of niemand een meter afgelegd. De kilometerteller staat op 0km/0s.

En vanuit dit punt in de ruimtetijd wil ik dan graag mijn theorie beginnen. Ik ben benieuwd of mijn vaste lezers mij tot hier volgen, mee eens zijn en/of begrijpen?

Het uitdijende heelal gaat sneller dan de lichtsnelheid..

Niet helemaal mijn mening dit, maar misschien geeft het een zetje in de juiste richting.

Het uitdijende heelal gaat sneller dan lichtsnelheid.

Vanuit het heden nemen tijd en ruimte toe met zo’n 300.000km/s..

Nu lijken fotonen voor de meeste natuurkundigen dan wel heel erg snel te gaan maar nooit hoor ik de wetenschap iets zeggen over onze eigen snelheid t.o.v. al die voorbij schietende lichtdeeltjes ( of golfjes 😉 ). Het verbaast mij dat er niets of nauwelijks iets geschreven wordt over onze eigen snelheid in het universum. Goed, we kunnen het hebben over de rotatiesnelheid van de aarde om haar eigen as, de snelheid van de aarde om de Zon en dan eventueel ook nog spreken over de snelheid van de Zon in de melkweg, maar veel verder komen we niet.

 

Misschien is het al een aardige stap om over de snelheid van de melkweg te spreken. Maar zolang we niet weten wat absolute rust is in het universum, is iedere snelheid relatief. Behalve de lichtsnelheid,. Die is wel absoluut, maar dat deze snelheid net zo goed het absolute nulpunt van en in de ruimte en tijd kan zijn die stap wordt helaas overgeslagen, Dat is erg jammer, want als we het dan toch graag over een multidimensionaal universum spreken waarom houden we het dan maar bij 3 zichtbare dimensies en 1 mathematische ( tijd ). Die laatste is overigens best zichtbaar, maar dan moet wel duidelijk zijn wat het absolute “nu” is. Jaja.. en die vindt je dus vooral bij jezelf. 🙂 

 

Het zou al mooi zijn als we ons zouden realiseren dat er niets meer is dan het absolute heden. Verleden en toekomst bestaan slechts als illusie. We kunnen niet terug naar gisteren en de tijd en ruimte van morgen ontbreekt simpelweg gewoon. Meer dan “nu” bestaat niet, al het overige is illusie die wellicht heeft of gaat bestaan. 

Eigenlijk is dit een vrij helder concept wat helaas verdraaid lastig te bevatten is. Het is een stapje van bewustwording zodra men begrijpt dat de ware grens van het universum het heden is. Het verleden verlaat ons in de vorm van licht met 300.000km/s. Maar hoe leg je uit dat tijd achterblijft in iedere richting tegelijk zoals een ballon expandeert in alle richtingen tegelijk? 

 

Ach ja.. ik blijf gewoon m’n best doen tot dit begrepen wordt…