Je zou het niet zeggen, maar ons universum wordt steeds kleiner. Daar waar we vroeger nog wel eens over de open vlakte staarde of op ontdekkingsreis gingen om nieuwe werelden te ontdekken kijken we nu vaak niet verder dan het scherm van ons mobiele telefoontje. De nieuwe wereld van vandaag is Google, Bing of een andere zoekmachine. Filmde we ooit de omgeving en legde deze vast op de gevoelige plaat, vandaag filmen we onszelf en zetten we onszelf middels de selfiestick steevast in het midden. Het gaat erom waar jij bent, en niet om waar je bent.
Zou ons ego uiteindelijk zo groot worden dat we onszelf uiteindelijk weer in het middelpunt van het universum zetten? Dat klinkt misschien erg “egocentrisch”, dat is het ook, maar vergelijk onszelf maar met stipjes op het oppervlak van een bal. Welk stipje op het oppervlak van een bal is exact in het midden van het oppervlak? Nee, ik bedoel dan niet het middelpunt in de bal maar puur het oppervlak aan de buitenzijde van de bal.
Zo’n punt op het oppervlak is dan wellicht op zichzelf het middelpunt van het oppervlak van de bal, maar vervolgens kan de stip naast deze punt exact hetzelfde beweren. elk punte aan de buitenzijde van de bal is het centrum van het oppervlak en ligt ook altijd exact even ver van het centrum van de bal. Goed, de bal is dan exact rond.
De grens van ons universum zit verscholen in onszelf waar fictie en werkelijkheid elkaar raken. En dat klinkt vreemder dan dat het is. We hebben een wereld waarin we “nu” bestaan en een wereld waarin we straks bestaan. Straks kan zijn over een enkele seconde maar “straks” kan ook over een langere tijd zijn, bijvoorbeeld een maand of een jaar. En om de echte wereld van de fictieve te scheiden kun je zeggen dat “nu” echt is en dat de wereld en werkelijkheid van over een jaar slechts fictie is. We kunnen er nu over dromen maar in materiële zin bestaat de toekomst nog niet. We zijn daar pas als het zo laat is. En deze zin verteld u precies aar de grens van het universum gevonden kan worden. De grens van het universum is de tijd en wel “nu”.
“Voor” en “na” het heden bestaan 2 fictieve werelden. De wereld van het verleden en de wereld van wat ons toekomt. Deze werelden bestaan slechts in gedachte en vertellen ons wat geweest zou zijn en wat wellicht gaat komen. En precies daar tussenin zit U, verscholen in het nu.